Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zövc — is. <ər.> kit. Kişi, ər. Demək, Mahmudun atası Allahın rəhmətinə vasil olandan hənuz zövq ixtiyar etməyibsən. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəvəcat — ə. «zövcə» c. zövcələr, arvadlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əzvac — ə. «zövc» c. 1) cütlər, cüt şeylər; 2) ərlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həlilə — ə. arvad, zövcə ə. toxumları təbabətdə işlədilən bir bitki … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
keyvani — f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
keyvəni — f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əyal — ə. 1) arvad uşaq, külfət, ailə; 2) arvad, zövcə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəvanə — sif. <fars.> köhn. Cavan qadın (qız). Haşım ev sahibinin qocalığını və onun zövcəsinin cavanə olduğunu görüb, Hacı Məhəmmədin məsləhətini yadına saldı. B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilbir — sif. və zərf Sözü, fikri, sirri bir; əlbir, həmrəy, həmfikir. <Xudayar bəy:> Yox, Vəliqulu, mən dəxi sənin sözünə inanmıram. Mən elə güman edirəm ki, anannan dilbirsən. C. M.. <Kəyan> . . istəkli yoldaşı Maral ilə o qədər xoş, dilbir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərəm — is. <ər.> köhn. 1. Arvad, zövcə. <Çopo:> Qəbir torpaqla örtülmədən əvvəl xaqan, onun hərəmi və dayə gəldi. Ç.. <Həsən:> Ah . . mənim hərəmim. Qardaşlar, niyə gözləyirsiniz, bu qədər zülmə dayanmaqmı olar? Zor ilə mənim hərəmimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
